เรื่อง : น้องหมาร้องไห้หลังอาบน้ำ? น้องเบิ้มกับคราบน้ำตา
11118 Views |
เรื่อง : น้องหมาร้องไห้หลังอาบน้ำ? น้องเบิ้มกับคราบน้ำตา
เราคงห้ามไม่ให้สัตว์เลี้ยงของเราเล่นซนจนตัวเปรอะเปื้อนได้ ดังนั้น การอาบน้ำสัตว์ จึงเป็นเรื่องธรรมดาของเจ้าของทุกคนที่เลี้ยงหมาแมว หลายคนอาบน้ำสัตว์เลี้ยงเองที่บ้านในขณะที่หลายๆ คน ก็เลือกที่จะนำน้องๆ มาอาบน้ำที่ร้านอาบน้ำตัดขนสัตว์ ว่าแต่น้องๆ หมาแมว เค้าเกลียดการอาบน้ำนี่นา เค้ากลัวโดนน้ำจนหลายตัวถึงกับร้องไห้เลยรึเปล่า วันนี้ผมมีเรื่องของน้องเบิ้ม สุนัขปอมเมอเรเนียน ตัวจ้อย เรามาติดตามกันครับ
น้องเบิ้ม สุนัขพันธุ์ ปอมเมอเรเนียน อายุ 5 เดือน เพศเมีย อาบน้ำไปเมื่อ 2-3 วัน ก่อนที่จะมาตรวจที่โรงพยาบาลสัตว์ไอเว็ท เมื่ออาบน้ำเสร็จ น้องเบิ้มก็ร้องไห้ตลอด น้ำตาไหลซึมและซนน้อยลง เจ้าของเห็นว่าน้องมีน้ำตาเยอะจนผ่านไป 2-3 วันแล้วดูเหมือนจะไม่ดีขึ้นมีความกังวลใจ จึงพามาหาสัตวแพทย์
น้องเบิ้มยังคงดูสดใสและกินอาหารได้ดี แต่มีน้ำตาคลอเบ้าโดยทั้งสองข้าง น้ำตาเลอะขอบตาล่าง บางครั้งมีอาการหรี่ตาและทำตาปรือ
เอ๊ะ? นี่มีใครแกล้งน้องเบิ้มมารึเปล่าเนี่ย?
ผมจึงทำการตรวจตา เริ่มต้นจากการวัดปริมาณน้ำตาก่อน โดยใช้วิธีที่เรียกว่า Schirmer’s Tear Test (STT) ซึ่งอาศัยการซึมผ่านกระดาษเพื่อดูปริมาณน้ำตา การวัดปริมาณน้ำตาควรทำเริ่มต้นแรกสุด เพราะการส่องไฟตรวจ อาจะ
ทำให้สัตว์ระคายตาจากแสงสว่างและส่งผลให้ปริมาณน้ำตามีค่าผิดเพี้ยนไปได้
วิธีต่อมา ก็คือ ตรวจตาทั่วไปโดยการส่องด้วยไฟฉาย วิธีนี้ นอกจากที่แสงสว่างจะช่วยให้มองเห็นรอยโรคได้ชัดเจนขึ้น การใช้แสงสว่างจะช่วยในการตรวจการหดขยายของรูม่านตา เพื่อดูว่าการตอบสนองต่อแสงสว่างเป็นไปอย่างปกติหรือไม่
และสุดท้ายก็คือ การย้อมสีตาด้วย สี fluorescene ซึ่งสีเขียวเหล่านี้ จะช่วยในการตรวจว่าสัตว์มีแผลที่กระจกตาหรือไม่ โดยหากมีแผลกระจกตาจริง สีเหล่านี้จะไปขังเป็นแอ่งอยู่ที่บริเวณแผลหลุม ซึ่งเมื่อเราตรวจก็จะพบได้ชัดเจน สีเขียวของ fluorescene สามารถสะท้อนแสงสีน้ำเงินได้ดี จึงมักใช้ไฟสีน้ำเงินในการตรวจ สีเหล่านี้ไม่เป็นอันตรายต่อตาแต่อย่างใด และจะถูกน้ำตาชะออกไปในที่สุด
ผลการตรวจของน้องเบิ้ม พบว่า ปริมาณของน้ำตามากกว่าปกติ แต่ไม่ตรวจพบแผลที่กระจกตาและความผิดปกติอื่นๆ ทำให้ผมสรุปว่า จริงๆ แล้วน้องเบิ้มไม่ได้เกิดการไม่พอใจทางอารมณ์แต่อย่างใด แต่เกิดจากการระคายเคืองตาครับ
การอาบน้ำ หลายครั้งเราสามารถพบการระคายเคีองตาได้บ่อย เนื่องจาก น้ำที่อาบและแชมพูอาจเข้าตาสัตว์ในขณะที่อาบน้ำ ซึ่งการระคายเคืองตา จะกระตุ้นให้ต่อมน้ำตาทำงานเพื่อให้น้ำตาชะเอาสิ่งกระตุ้นการระคายเคืองออก ซึ่งช่วงแรกอาจพบอาการตาแดง ซึ่งเกิดจากเยื่อบุตาขาวอักเสบ (conjunctivitis) ได้ หากภาวะการระคายเคืองยังคงมีอยู่ ก็อาจทำให้น้ำตายังมีปริมาณมาก และทำให้ดูเหมือนสัตว์ร้องไห้นั่นเองน้องเบิ้มจึงได้รับยาหยดตาลดอักเสบไปหยดที่บ้าน เพราะฉะนั้น แท้จริงแล้ว น้องเบิ้มไม่ได้เกลียดการอาบน้ำขนาดนั้น จริงไหมครับน้องเบิ้ม
เราคงห้ามไม่ให้สัตว์เลี้ยงของเราเล่นซนจนตัวเปรอะเปื้อนได้ ดังนั้น การอาบน้ำสัตว์ จึงเป็นเรื่องธรรมดาของเจ้าของทุกคนที่เลี้ยงหมาแมว หลายคนอาบน้ำสัตว์เลี้ยงเองที่บ้านในขณะที่หลายๆ คน ก็เลือกที่จะนำน้องๆ มาอาบน้ำที่ร้านอาบน้ำตัดขนสัตว์ ว่าแต่น้องๆ หมาแมว เค้าเกลียดการอาบน้ำนี่นา เค้ากลัวโดนน้ำจนหลายตัวถึงกับร้องไห้เลยรึเปล่า วันนี้ผมมีเรื่องของน้องเบิ้ม สุนัขปอมเมอเรเนียน ตัวจ้อย เรามาติดตามกันครับ
น้องเบิ้ม สุนัขพันธุ์ ปอมเมอเรเนียน อายุ 5 เดือน เพศเมีย อาบน้ำไปเมื่อ 2-3 วัน ก่อนที่จะมาตรวจที่โรงพยาบาลสัตว์ไอเว็ท เมื่ออาบน้ำเสร็จ น้องเบิ้มก็ร้องไห้ตลอด น้ำตาไหลซึมและซนน้อยลง เจ้าของเห็นว่าน้องมีน้ำตาเยอะจนผ่านไป 2-3 วันแล้วดูเหมือนจะไม่ดีขึ้นมีความกังวลใจ จึงพามาหาสัตวแพทย์
น้องเบิ้มยังคงดูสดใสและกินอาหารได้ดี แต่มีน้ำตาคลอเบ้าโดยทั้งสองข้าง น้ำตาเลอะขอบตาล่าง บางครั้งมีอาการหรี่ตาและทำตาปรือ
เอ๊ะ? นี่มีใครแกล้งน้องเบิ้มมารึเปล่าเนี่ย?
ผมจึงทำการตรวจตา เริ่มต้นจากการวัดปริมาณน้ำตาก่อน โดยใช้วิธีที่เรียกว่า Schirmer’s Tear Test (STT) ซึ่งอาศัยการซึมผ่านกระดาษเพื่อดูปริมาณน้ำตา การวัดปริมาณน้ำตาควรทำเริ่มต้นแรกสุด เพราะการส่องไฟตรวจ อาจะ
ทำให้สัตว์ระคายตาจากแสงสว่างและส่งผลให้ปริมาณน้ำตามีค่าผิดเพี้ยนไปได้
วิธีต่อมา ก็คือ ตรวจตาทั่วไปโดยการส่องด้วยไฟฉาย วิธีนี้ นอกจากที่แสงสว่างจะช่วยให้มองเห็นรอยโรคได้ชัดเจนขึ้น การใช้แสงสว่างจะช่วยในการตรวจการหดขยายของรูม่านตา เพื่อดูว่าการตอบสนองต่อแสงสว่างเป็นไปอย่างปกติหรือไม่
และสุดท้ายก็คือ การย้อมสีตาด้วย สี fluorescene ซึ่งสีเขียวเหล่านี้ จะช่วยในการตรวจว่าสัตว์มีแผลที่กระจกตาหรือไม่ โดยหากมีแผลกระจกตาจริง สีเหล่านี้จะไปขังเป็นแอ่งอยู่ที่บริเวณแผลหลุม ซึ่งเมื่อเราตรวจก็จะพบได้ชัดเจน สีเขียวของ fluorescene สามารถสะท้อนแสงสีน้ำเงินได้ดี จึงมักใช้ไฟสีน้ำเงินในการตรวจ สีเหล่านี้ไม่เป็นอันตรายต่อตาแต่อย่างใด และจะถูกน้ำตาชะออกไปในที่สุด
ผลการตรวจของน้องเบิ้ม พบว่า ปริมาณของน้ำตามากกว่าปกติ แต่ไม่ตรวจพบแผลที่กระจกตาและความผิดปกติอื่นๆ ทำให้ผมสรุปว่า จริงๆ แล้วน้องเบิ้มไม่ได้เกิดการไม่พอใจทางอารมณ์แต่อย่างใด แต่เกิดจากการระคายเคืองตาครับ
การอาบน้ำ หลายครั้งเราสามารถพบการระคายเคีองตาได้บ่อย เนื่องจาก น้ำที่อาบและแชมพูอาจเข้าตาสัตว์ในขณะที่อาบน้ำ ซึ่งการระคายเคืองตา จะกระตุ้นให้ต่อมน้ำตาทำงานเพื่อให้น้ำตาชะเอาสิ่งกระตุ้นการระคายเคืองออก ซึ่งช่วงแรกอาจพบอาการตาแดง ซึ่งเกิดจากเยื่อบุตาขาวอักเสบ (conjunctivitis) ได้ หากภาวะการระคายเคืองยังคงมีอยู่ ก็อาจทำให้น้ำตายังมีปริมาณมาก และทำให้ดูเหมือนสัตว์ร้องไห้นั่นเองน้องเบิ้มจึงได้รับยาหยดตาลดอักเสบไปหยดที่บ้าน เพราะฉะนั้น แท้จริงแล้ว น้องเบิ้มไม่ได้เกลียดการอาบน้ำขนาดนั้น จริงไหมครับน้องเบิ้ม
Powered by
MakeWebEasy.com